Dbamy o Twoją prywatność
Dzięki plikom cookies i technologiom pokrewnym oraz przetwarzaniu Twoich danych, możemy zapewnić, że dopasujemy do Ciebie wyświetlane treści.Wyrażając zgodę na przechowywanie informacji na urządzeniu końcowym lub dostęp do nich i przetwarzanie danych (w tym w obszarze profilowania, analiz rynkowych i statystycznych) sprawiasz, że łatwiej będzie odnaleźć Ci w Allegro dokładnie to, czego szukasz i potrzebujesz.Administratorem Twoich danych będzie Allegro oraz niektórzy partnerzy, z którymi współpracujemy.
Ułatwienia korzystania z naszych stron, prezentowania spersonalizowanych treści i reklam oraz ich pomiaru, tworzenia statystyk, poprawy funkcjonalności strony.Zgodę wyrażasz dobrowolnie. Możesz ją w każdym momencie wycofać lub ponowić w zakładce Ustawienia plików cookies na stronie głównej. Wycofanie zgody nie wpływa na legalność uprzedniego przetwarzania.
polityka plików cookiespolityka ochrony prywatności10 najprostszych do rozmnożenia roślin doniczkowych
Lubimy otaczać się roślinami doniczkowymi i pielęgnujemy je z pasją. Jak sprawić, żeby mieć ich jeszcze więcej? Które rośliny najłatwiej rozmnożyć i w jaki sposób to zrobić? Podpowiadamy.
Czas czytania: 13 min
Spis treści:
- Najprostsze typy propagacji wegetatywnej
- 1. Epipremnum i scindapsus
- 2. Filodendron (Philodendron)
- 3. Trzykrotka (Tradescantia)
- 4. Ceropegia
- 5. Zielistka (Chlorophytum)
- 6. Wężownica (Sansevieria)
- 7. Kalanchoe
- 8. Zamiokulkas (Zamioculcas)
- 9. Eszeweria (Echeveria)
- 10. Aloes
Miłość do kwiatów doniczkowych przejawia się na różne sposoby. Jedni czerpią przyjemność z samej ich obecności, inni łączą radość z dbania o nie i codziennej pielęgnacji z zamiłowaniem do eksperymentów i poszerzania swojej wiedzy. Przyzwyczajamy się do naszych roślin podobnie jak do czworonożnych pupili. Staramy się stworzyć im jak najlepsze warunki do i z dumą patrzymy, jak rozkwitają i dojrzewają. Jeśli jednak chcemy wejść na wyższy poziom uprawy, musimy posiąść podstawową wiedzę o roślinach oraz poznać metody ich rozmnażania. Oto kilka wskazówek na przykładzie 10 najłatwiejszych do rozmnożenia roślin doniczkowych.
Najprostsze typy propagacji wegetatywnej
- Sadzonki pędowe i łodygowe – pobieramy sadzonki pędowe, odcinając je ostrymi zdezynfekowanymi nożyczkami ogrodowymi lub do cięcia kwiatów. Sadzonki pędowe w przypadku pnączy tnie się pomiędzy węzłami, czyli w międzywęźlu (miejsce, w którym wyrastają liście, to węzły). Pojedyncza sadzonka pędowa powinna składać się z łodygi oraz z co najmniej jednego liścia ze zgrubieniem w węźle. Z tego miejsca teraz wyrasta liść, a w przyszłości pojawi się nowy korzeń. Część sadzonek pędowych wycina się u podstawy rośliny (rośliny kępiaste o pojedynczych łodygach zwieńczonych liśćmi). Inne sadzonki pozyskuje się z fragmentu łodygi (juka, dracena). W tej sytuacji sadzonka może mieć liście lub ich nie mieć. Podobnie element rośliny może być zdrewniały lub nie.
Możemy je ukorzenić na dwa sposoby: wkładając odcięte sadzonki do pojemnika z wodą (miejscem, które było bliżej doniczki do wody, tak aby węzeł był zanurzony w wodzie), lub przez posadzenie ich bezpośrednio w ziemi.
W niektórych przypadkach dla pobudzenia korzeni warto skorzystać z preparatu ukorzeniającego. Niektóre sadzonki ukorzenione w wodzie możemy hodować dalej w wodzie lub przenieść je do nowej doniczki. Przy sadzonkach ukorzenianych w ziemi należy utrzymywać podłoże w stałej wilgotności (sprawdzamy codziennie wilgotność) prze 2–3 tygodnie. Sadzonkę możemy ukorzeniać w pojedynczych doniczkach, przykrywając je torebką foliową, lub kupić gotowe miniszklarenki albo propagatory. Dzięki temu będą miały odpowiednią wilgotność i temperaturę.
- Odkłady – przyginamy łodygę rośliny do ziemi w doniczce matecznej lub nowej za pomocą wsuwki do włosów lub drucika ogrodniczego, po czym czekamy, aż roślina się ukorzeni (utrzymujemy wilgoć podłoża jak przy sadzonkach pędowych). Po ukorzenieniu możemy odciąć sadzonkę od rośliny matecznej.
- Sadzonki liściowe – tą metodą możemy pozyskiwać nowe rośliny, dzieląc liście na mniejsze odcinki lub ukorzeniając je w całości. W tym celu kroimy liście ostrym nożem ogrodniczym lub tniemy nożyczkami na równe odcinki i wsadzamy do wilgotnego podłoża lub do wody w zależności od rośliny. Również rodzaj podłoża jest uzależniony od typu rośliny. W przypadku części roślin lepiej ukorzeniać sadzonki w piasku, inne w ziemi ogrodniczej, a kolejne w specjalnym podłożu do sadzonek na bazie włókna kokosowego lub torfu.
- Sadzonki korzeniowe – możemy to zrobić przy okazji przesadzania rośliny do nowej ziemi lub doniczki albo gdy za bardzo się rozrośnie. Tym sposobem możemy rozmnożyć roślinę przez podział bryły korzeniowej. W przypadku niektórych roślin używamy do tego ostrego noża, bryły innych można rozdzielić ręcznie. Przy tej metodzie rozmnażania warto zaopatrzyć się w fungicyd, którym zabezpieczymy uszkodzone części korzeni przed patogenami grzybowymi. Niekiedy rośliny produkują sadzonki samodzielnie.
1. Epipremnum i scindapsus
Te dwie najpopularniejsze rośliny pnące z uwagi na liczne podobieństwa przez wiele osób są traktowane jak ta sama. Nic więc dziwnego, że mają również wspólne metody propagacji. Łatwość dotyczy zarazem pielęgnacji, jak i kwestii rozmnażania. Obie rośliny jako pnącza najłatwiej rozmnożyć przez sadzonki pędowe i odkłady. Scindapsus (Scindapsus aureus, Scindapsus pictus) i epipremnum należą do grupy roślin niewymagającymi dużo światła, jednak pamiętajmy, że sadzonki mogą potrzebować więcej światła w okresie korzenienia. Oczywiście unikajmy nasłonecznienia bezpośredniego ze względu na możliwość poparzenia liści. Rośliny po ukorzenieniu warto pobudzić do wzrostu, sadząc je w odpowiednio żyznym i świeżym podłożu, lub dokarmiając je specjalnymi nawozami do roślin zielonych.
2. Filodendron (Philodendron)
To w większości pnącza: filodendron pnący (Philodendron scandens), które rozmnaża się podobnie jak scindapsusa i epipremnum. Pokrój filodendronu pnącego jest nieco bardziej kompaktowy, ma krótsze międzywęźla i rośnie nieco wolniej. Można go rozmnażać zarówno przez sadzonki pędowe lub wierzchołkowe, jak i przez odkłady. Filodendrony niebędące pnączami o pokroju rozłożystym można rozmnażać przez podział bryły korzeniowej. Roślina tworzy niezależne rośliny w doniczce jako odrosty korzeniowe, które można łatwo oddzielić od rośliny matecznej. Należy utrzymywać stale wilgotną glebę w przypadku sadzonek, a gdy się ukorzenią, zmniejszyć częstotliwość podlewania, ponieważ korzenie filodendrona nie lubią zbyt wilgotnej ziemi i mogą gnić. Warto zapewnić im dobry drenaż na dnie doniczki.
3. Trzykrotka (Tradescantia)
Trzykrotka to roślina bardzo łatwa w uprawie. Trzeba jednak pamiętać, że zarówno bardzo długi okres bez wody, jak przelanie i gnicie korzeni to podstawowy błąd, który może doprowadzić do jej obumarcia. Dzieje się to najczęściej w pobliżu centralnej części rośliny przy doniczce przez przerzedzenie rośliny i nieładne wyciąganie się pędów oraz zwijanie i opadanie liści. Jednak ta roślina, nawet bardzo źle potraktowana, przy niewielkim nakładzie pracy potrafi magicznie wrócić do formy. W takiej sytuacji można roślinę poprzycinać i ponownie ukorzenić. Jeśli zauważymy, że korzenie zaczynają wystawać z doniczki, to znak, że czas na przesadzenie. Podczas tego zabiegu możemy rozmnożyć roślinę przez podział bryły korzeniowej, rozsadzając ją do kilku doniczek. Najprościej rozmnaża się ją przez sadzonki pędowe zarówno w wodzie, jak i w ziemi.
4. Ceropegia
Zarówno ceropegia Wooda (Ceropegia woodii), jak i ceropegia Rowleya (Ceropegia rowleyanus) to popularne pnącza o długich łodygach i drobnych listkach. Niekiedy przy niesprzyjających warunkach ich pokrój przerzedza się, a pędy wyciągają (zwiększa się długość międzywęźli, czyli odległość pomiędzy liśćmi) podobnie jak w przypadku scindapsusa czy trzykrotki. Dobrym wyjściem jest przycięcie ich, aby roślina mogła się zagęścić. Takie cięcie pobudza roślinę do wzrostu, a dzięki temu można pozyskać świeże sadzonki pędowe. Sadzonki powinny zawierać co najmniej dwa międzywęźla. Wystarczy je jedynie ukorzenić. Okres ukorzeniania trwa od dwóch tygodni do dwóch miesięcy. Do rozmnażania ceropegii możemy również użyć bulw powstających wzdłuż łodygi lub pojedynczych liści. Upewnijmy się, że podłoże jest stale wilgotne, a miejsce odpowiednio ciepłe i widne. Ceropegię można również ukorzeniać w wodzie.
5. Zielistka (Chlorophytum)
Zielistka zwana jest przez Anglików rośliną pająkiem (ang. Spider Plant) z uwagi na swój pełzający pokrój. Tworzy ona kępy dwubarwnych biało-zielonych wąskich liści przypominających trawę, a co jakiś czas wypuszcza długie pędy, na których końcu pojawiają się młode rośliny – jak pajączki. Trafiając na podatny grunt, rozwijają się jako nowe sadzonki i po ukorzenieniu można je odciąć od rośliny matecznej. Można je również odciąć od razu i ukorzenić w wodzie lub ziemi. Innym sposobem jest podział rośliny podczas przesadzania.
6. Wężownica (Sansevieria)
To jedna z tzw. żelaznych roślin, którym nic nie szkodzi, i mają niebywałą siłę przetrwania. Sansewierii, czyli wężownicy, nie trzeba często przesadzać, bo nie należy do roślin żarłocznych. Jednak jeśli zdecydujemy się na to, możemy łatwo podzielić kłącza podziemne ostrym sterylnym nożem. Nie starajmy się rozplątywać korzeni. Czasem u podstawy rośliny pojawi się odrost korzeniowy w postaci nowej rośliny. Możemy ją odłączyć od rośliny matecznej i posadzić w nowej doniczce. Wężownicę możemy również rozmnożyć przez sadzonki liściowe. Każda część liścia da początek nowej roślinie. Wystarczy odciąć liść i podzielić go na równe części 5–8 cm. Następnie zostawiamy je na kilka godzin do obeschnięcia. Później wsadzamy cząstki liści w doniczkach wypełnionych wilgotnym podłożem (do ¼ długości liścia) lub zanurzamy dolną część członu w wodzie. Na ukorzenienie się sadzonek w podłożu czy w wodzie trzeba poczekać 4–6 tygodni. Gdy korzenie osiągną długość ok. 3 cm, można je przesadzić do ziemi.
7. Kalanchoe
Kalanchoe jest równie proste w rozmnażaniu. Można to zrobić przez sadzonki łodygowe. Wystarczy wyciąć kilkucentymetrowy odcinek łodygi, pozwolić jej obeschnąć przez parę godzin, a następnie tak jak w przypadku wężownicy posadzić w wilgotnej ziemi lub wstawić do wody, aby wypuściła korzenie. Na ogół trwa to około miesiąca. Przy ukorzenianiu w ziemi starajmy się, aby była to ziemia do sukulentów z większą zawartością piasku.
8. Zamiokulkas (Zamioculcas)
Zamiokulkasa możemy rozmnażać na dwa sposoby: przez podział albo przez sadzonki pędowe. Najprościej rozmnaża się go przez podział bryły korzeniowej podczas przesadzania, choć robi się to dopiero wtedy, gdy roślina całkowicie przerośnie doniczkę. Na szczęście rośnie szybko i przy odpowiedniej pielęgnacji szybko się zagęszcza. Roślinę tę można propagować przez sadzonki liściowe, wtedy odcinamy z rośliny matecznej zdrowy pęd z co najmniej dwoma liśćmi i sadzimy w dobrze przepuszczalnym podłożu. Może to być specjalny substrat do ukorzeniania lub piasek. Ta metoda jednak trwa bardzo długo, więc na efekty poczekamy od pół roku do roku.
9. Eszeweria (Echeveria)
Eszeweria to dekoracyjny i prosty w obsłudze sukulent, które łatwo rozmnożymy. Najlepiej propagować ją z sadzonek liściowych lub przez podział. Zdrowa zadbana roślina zwykle wypuszcza z boku mniejsze rośliny, które po przesadzeniu do nowej doniczki dadzą początek nowej roślinie. Nieco trudniejszą opcją są sadzonki liściowe. Odłamujemy pojedynczy liść eszewerii, zanurzamy miejsce odcięcia lub oderwania w ukorzeniaczu (opcjonalnie) i wkładamy do nowej doniczki z ziemią do sukulentów. Unikajmy bezpośredniego światła. W przeciwieństwie do pozostałych roślin opisanych wyżej sadzonki nie podlewamy, dopóki nie wypuści własnych korzeni. Może to potrwać około miesiąca. Po tym czasie w miejscu oderwania powinna zacząć pojawiać się nowa rozetka liści. Młode liście korzystają ze zmagazynowanej w liściu energii, wysysając go. Liść po jakimś czasie usycha i obumiera. W miejscu, w którym na roślinie matecznej oderwaliśmy liście, również wyrastają młode odrosty.
10. Aloes
Aloes łatwo podzielić podczas przesadzania, ponieważ na ogół tworzy wiele mniejszych roślinek wokół rośliny matecznej. Po jakimś czasie tak bardzo wypełnia doniczkę, że nie jesteśmy w stanie dłużej czekać i rozsadzamy zagęszczone rośliny. Wystarczy odłączyć mniejsze rośliny z korzonkami i włożyć je do świeżego podłoża, używając do tego pikownika lub drewnianego patyczka. Wierzch podłoża lekko zraszamy.
- 52,90 zł
- MINI SZKLARNIA SZKLARENKA PROPAGATOR 37.5x23x18CM
- zapłać później z
- 34,47 zł
- MIEDZIAN EXTRA 0,5l CHOROBY GRZYBOWE ZARAZA RAK
- zapłać później z
Agnieszka Rukszto
Absolwentka Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie na Wydziale Ogrodniczym na kierunku Architektura Krajobrazu. Przez kilka lat pracowała w firmie komputerowej zajmującej się sprzedażą akcesoriów komputerowych. Obecnie zajmuje się profesjonalną oceną dendrologiczną drzew. Prywatnie artystka, malarka, pasjonatka DIY w domu i ogrodzie.